schuld van den Dolf

De mannen van de VW fabriek in Vorst mogen het hebben voor mijn part.
Duitsland - 'Nee, we hebben geen plannen om de fabriek te sluiten'
Vorst - 'Oef zeg, we dachten al dat het er hier mee gedaan was'
Duitsland - 'Nee hoor, euhm, maar jullie mogen geen Golf meer produceren'.
Spijtig dan dat meer dan 90% van de wagens die ze daar fabriceren van het type Golf is.
Het leven kan flink klote zijn, zeg dat ik het gezegd heb.

En daar sta je dan, met je levensmotto 'zolang we maar gezond zijn'.
Maar ondertussen wel fijn zonder job en zonder auto, want die had je natuurlijk lekker makkelijk aan voordelige fabriekscondities gekocht.
En daar weiger je nu - puur uit principe - mee te rijden.

'Papa, mag ik die auto hebben dan?'
'Nee snotaap, en die VW paraplu blijft ook binnen vanaf nu! 't Is ni de moment om gratis reclame te gaan maken voor die zakkenvullers.'
De kleine na z'n eerstvolgende uitgaansavond zo ziek als een hond teruggekomen. Pijpestelen regenen natuurlijk, wat dacht je.

Schoonouders uiteraard direct van de partij:
'Zie je nu wel. Hadden we niet gezegd dat hij niet voor die Duitsers moest gaan werken.
Jullie hebben da nooit meegemaakt he, maar wij zijn den oorlog nog ni vergeten zenne!
Niks dan last met da volk, ik heb het altijd gezegd!'

Kortom, miserie alom in 't huishouden.
En allemaal de schuld van den Dolf.
Mijnheer moest in den tijd per sé ne wagen voor't volk.